نهج البلاغه بعد از قرآن مجید مهمترین و مقدس ترین کتاب ایرانیان است و البته عموم شیعیان نیز چنین اعتقادی دارند. تقریبا در تمامی خانه هایی که رنگی از مذهب در آنها وجود دارد علاوه بر قرآن حتما مفاتیح الجنان و به احتمال زیاد نهج البلاغه نیز وجود دارد …اما آیا تا بحال از خودتان پرسیده اید که این کتاب نوشته چه کسی است ؟ ممکن است با کمال عصبانیت جواب بدهید معلوم است نهج البلاغه نوشته حضرت علی(ع) است و در آن تردیدی نیست .بسیار خوب عجله نکنید و تا پایان این نوشته خشم خود را نگه دارید …
1- اولا این کتاب تالیف نیست بلکه گردآوری است یعنی افرادی مدعی شده اند که مجموعه گفتار و نامه ها و وصیتهای امام علی(ع) را جمع کرده اند و خود آنها نیز اسم این کتاب را نهج البلاغه گذاشته اند مانند اسم مفاتیح الجنان که برای ادعیه انتخاب شده است ..پس این کتاب نه در زمان خود حضرت علی(ع) و نه در زمان امامان بعدی با این نام و به این شکل وجود نداشته است بلکه قرنها بعد از شهادت امام علی(ع) توسط افراد دیگری جمع شده است. دوم نویسنده یا گردآورنده این کتاب «شریف رضی» با همکاری شریف مرتضی ذکر شده است0(شاه عبد العزیز دهلوی در کتاب مختصر تحفه الاثنی عشریه..ص 58)و اغلب علماء شیعه آنها را نویسنده یا گردآورنده این کتاب میدانند.همچنین در کتابهای دیگر نام های دیگری هم یافت میشود بطوریکه مستدرک نهج البلاغه نوشته کاشف الغطاء(ص191) میگوید افراد گوناگونی در جمع آوری نهج البلاغه نقش داشته اند که معروف ترین آنها شریف مرتضی است.
شریف مرتضی در سال 436 هجری وفات یافت و فاصله دوران او با دوران علی(ع) بسیار زیاد است اما عجیب این است که این فرد تمامی احادیث و روایات را مستقیما از علی(ع) نقل کرده است گویی که او این احادیث را از زبان علی(ع) شنیده است! و با وجود فاصله زیاد راویان این احادیث نیز مشخص نشده است …
2-اما عجیب تر اینکه شیعیان معتقدند این کتاب نص گفتار علی(ع) است و چون علی(ع) امام معصوم است و اطاعتش واجب پس دستورات آن واجب الاطاعه است اما عملا کسی به فرمانهای خاص علی(ع) در همین کتاب نیز توجهی ندارد.
بعنوان مثال شیعه معتقد است که امامت علی(ع) با نص فرمان الهی انجام شده است.حال چگونه است که علی(ع) از انجام این فرمان الهی سر باز زده؟ و آنرا انجام نداده است؟
نمونه یک- دعونی و التمسو غیری ………و انا لکم وزیر خیرا منی لکم امیرا(نهج البلاغه – شرح محمد ابن عبده.ص 178 و 179.دار الاندلس للطباعه و النشر و التوزیع)
امام علی (ع) میفرمایند:برای من بهتر است که وزیر شما باشم تا اینکه امیر شما باشم!
در حالیکه شیعه میگوید خداوند علی(ع) را به امامت برگزید. پس چگونه امام علی(ع) با گفته خداوند مخالفت می‌کند؟
نمونه دوم – و الله ما کانت لی فی الخلافه رغبه و لا فی الولایه اربه و لکنکم دعوتمونی الیها و حملتمونی علیها (نهج البلاغه شرح محمد عبده ..ص 397)
امام علی(ع) میفرمایند:بخدا قسم من هیچ رغبتی به خلافت ندارم بلکه شما مرا به آن دعوت کردید و آنرا به من تحمیل کردید!
چگونه ممکن است خلافتی که بقول شیعیان با نص الهی به علی(ع) داده شده؛امام از آن به تحمیل یاد کند؟ در حالیکه عالمان شیعه میگویند عدم قبول امامت از سوی امام معصوم کفر است (طوسی تلخیص الشافی 4/131وبحار الانوار 8/368)
3- و عجیب تر اینکه در همین نهج البلاغه خطبه هایی است که هرگز توسط عالمان بر بالای منابر خوانده نمی‌شود گویی از این کلام علی(ع) خوششان نیامده است! در نهج البلاغه ینیم ( ص446 شرح محمد بن عبده)
إنه بايعني القوم الذين بايعوا أبا بكر وعمر وعثمان ، على مابايعوهم عليه ، فلم يكن للشاهد أن يختار ولا للغائب أن يرد ، وإنما الشورى للمهاجرين والأنصار ، فإن اجتمعوا على رجل وسموه إماماً كان ذلك لله رضى
آگاه باشید که همان مردمی که با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کردند با من نیز بیعت نمودند آنان که شاهد بودند حق انتخاب دیگری ندارند و آنان که غایب بودند حق رد کردن بیعت را ندارند.
عجیب نیست؟ این خطبه در تمامی چاپهای نهج البلاغه وجود دارد و به و ضوح بیعت مردم با خلفا را تایید می‌کند و امام علی(ع) بیعت مردم با خودش را نیز مانند آنها میداند.
4- عجیب تر ازدواج دختر حضرت علی(ع) با عمر است که در کتب شیعه به تکرار آمده است. ( فروع کافی کتاب الطلاق باب المتوفی عنها زوجها 6/115-116) 5- و از دیگر عجایب مدح اصحاب رسول خدا(ص) توسط علی(ع) است.
لقد رأيت أصحاب محمد صلى الله عليه وسلم فما أرى أحدا يشبههم منكم لقد كانوا يصبحون شعثاً غبراً وقد باتوا سجداً وقياماً يراوحون بين جباههم ويقبضون على مثل الجمر من ذكر معادهم كأن بين أعينهم ركب المعزى من طول سجودهم ، إذا ذكر الله همرت أعينهم حتى ابتلت جيوبهم ومادوا كما يميد الشجر يوم الريح العاصف خوفا من العقاب ورجاءا للثواب
من مانند یاران محمد افرادی را ندیده ام ……..آنها که در سجده و قیام شب را به صبح می‌آوردند و یاد قیامت آنها را به سجده های طولانی میکشاند و ….
اینها همان اصحابی هستند که در ایران لعن میشوند!! و آیا این پیروی از علی(ع) است؟
در یک بررسی کامل و دقیق در کتاب نهج البلاغه بیش از هفتاد نکته بسیار جالب یافت شد که اغلب آنها به آیات متعدد و تفاسیر قرآنی برای فهم بیشتر نیاز دارد و خواننده را چنین حوصله ای نیست. اما در پایان
اولا این کتاب نوشته علی(ع) نیست و بیش از نیمی از آن مطالبی است که دیگران نوشته و به امام نسبت دادهاند مانند مطالبی در لعن خلفاء که با خویشتنداری امام و تقوای او متضاد است.این مطالب عمدتا توسط مرتضی که جمع آوری کننده این کتاب است به آن اضافه شده است و هم اینک بصورت سندی برای توهین به اصحاب رسول خدا از آن استفاده میشود. و در پایان اگر صحت کتاب مورد قبول است که این مطالب نیز مورد قبول است و اگر صحت کتاب اصلا مورد قبول نیست که سایر احادیث هم مورد قبول نیست.
